Bosanski Šamac – bs075

PREZIME:                                           xxxxxxxx
IME, IME OCA:                                  xxxxxxxxxx
GODINA ROĐENJA:             1967.
MJESTO ROĐENJA:              Bosanski Šamac
PREBIVALIŠTE:                                    Bosanski Šamac
PRIVREMENI BORAVAK:   
STRUČNA SPREMA:            
ZANIMANJE:                                    
BRAČNO STANJE:                           
DRŽAVLJANSTVO:                          
NACIONALNOST:                          Musliman

Dajem sljedeći:
 
I S K A Z
Okupaciju
Bosanskog Šamca ja sam dočekao kod kuće, te pošto je u gradu
postavljena srpska okupatorska vlast ja sam negdje sedmi dan poslije
toga dobio poziv da se javim na radnu obvezu u Šljunkaru u Bosanski
Šamac. Tu sam radio sve do 17.7.1992. godine. Tog dana po mene je došla
vojna policija i rekli su mi da sam uhapšen po naređenju načelnika
Stevana Todorović . Poslije hapšenja ja sam doveden u jednu kancelariju
zgrade SUP-a gdje je bio još oko desetak zatvorenika. Boravkom u ovoj
prostoriji, a i u drugim susjednim kancelarijama su bili zatvoreni
ljudi muslimanske i hrvatske nacionalnosti, bili smo izloženi
raznovrsnom maltretiranju, fizičkom zlostavljanju i ponižavanju. Vrlo
često su zatvorenici fizički zlostavljani u čemu su posebno
prednjačili: Stevo Todorović, načelnik SUP-a, srpski milicionar Žvaka,
Šole, Makso, Slavko, a drugih se imena ne mogu sjetiti.
Posebno
želim da istaknem fizičko maltretiranje koje je izvršeno nad
zatvorenicima noću 29.07.1992. godine, naime tu večer su veći broj nas
zatvorenika izvodili u hodnik SUP-a i dvorište kojom prilikom su nas
tukli raznim sredstvima, a tukli su nas najviše Stevan Todorović,
Slavko, Makso, Dimitrije Đorđić i još neki koje ja ne poznajem. Od
fizičkog zlostavljanja tu noć je umro Anto Brandić. Poznato mi je
njegov leš  odvežen kamionom kojim je upravljao Šole.
Dana,
2.11.1992. godine prebačen sam u magazin štaba TO. U prvoj prostoriji
boravilo je dok sam ja bio negdje oko 40 zatvorenika, a nakon pet do
šest dana ja sam prebačen u drugu prostoriju štaba TO u kojoj je tada 
boravilo oko 80 ljudi. Fizičko maltretiranje zatvorenika i dalje je
nastavljeno, a posebno se u tome isticao Slavko koji je zatvorenicima
lomio zube skupljajući iste u čašu kao ratni trofej.
 
Početkom
prosinca 1992. godine svi zatvorenici iz Bosanskog Šamca su prebačeni u
logor Batković kod Bijeljine. Po mojoj slobodnoj procjeni u Batković je
odvedeno nas negdje oko 30. Boraveći u ovom logoru nastavljena su
raznovrsna maltretiranja od strane vojne policije srpske vojske koja
čuva logor. Ja sam iz ovog logora izašao xxxx  1993. godine kada sam
razmijenjen.
Dana, 09. lipnja 1993.

---