Bosanski Šamac – bs066

PREZIME:                                           xxxxxxxxxx
IME, IME OCA:                                  xxxxxxxxxx
GODINA ROĐENJA:              1943.
MJESTO ROĐENJA:              xxxxxxxxxxx
PREBIVALIŠTE:                                 Bosanski Šamac
PRIVREMENI BORAVAK:   
STRUČNA SPREMA:            
ZANIMANJE:                                    
BRAČNO STANJE:                           
DRŽAVLJANSTVO:                          
NACIONALNOST:                            Hrvat

Dajem sljedeći:
 
I S K A Z
Dana,
20.4.1992. godine nalazio sam se u svom stanu i tada su došli Savo
Čančarević i jedan milicionar i isti su me priveli u prostorije Stanice
milicije. U Stanici milicije su me zatvorili u jednu prostoriju i tada
me željeznom šipkom istukao srbijanski specijalac po nadimku Laki, a
primijetio sam da  spomenuti nema dva prsta na lijevoj ruci. Istog je
do mene doveo načelnik tzv. srpske milicije Stevo Todorović.
Tu
me također tukao srbijanac Beli ili Brzi po nadimku. Među istim se
isticao i milicionar Savo Čančarević koji me također maltretirao. Nakon
negdje 6 dana mene su prebacili u vojni zatvor koji se nalazi u kasarni
u Brčkom. U Brčkom su nas također tukli i maltretirali vojni policajci
ali im ne znam imena. Tamo me ispitivao Simo Zarić iz Bosanskog Šamca.
Nakon
Brčkog mene i ostale negdje oko 40 ljudi prebacili u zatvor Bijeljina,
gdje smo također maltretirani i tučeni od njihovih vojnika Nakon jednog
dana mene, Sulejmana Tihića advokata, Izu Izetbegovića, Franju
Barukčića. Dragana Lukač, Grgu Zubak i Seada Mujkanovića prebacili su
vojnim transportnim helikopterom u Batajnicu i tu smo zatvoreni u
podrum. Svaki dan smo bili tučeni raznim predmetima, morali smo pjevati
četničke pjesme, stajati po cijeli dan uza zid, spavali na betonu.
U
taj zatvor naknadno su bili prebačeni dr. Kedačić iz Bosanskog Šamca,
te iz Hasića Mato Tufeković, Ivo Tufeković i Đuro Vučković, te Anto
Dragičević. U tom zatvoru nalazili su se Zdravko Filipović iz Soljana,
općina Županja, jedan Amerikanac, Alija Selimanović iz Koliba, općina
Bosanski Brod kog su ubili u zatvoru Natajnici.
 
Među
nama se nalazio i Goran Džulibegović iz Gradačca a isti je nas kasnije
tukao palicama. Vojni policajci su nas tjerali da se tučemo između
sebe, tukli su nas nogama, puškama, konopcima i sl. Mnogi od nas su 
zadobivali teške tjelesne povrede ali se nismo smjeli nikome žaliti.
Poslije
su nas sve vojnim kamionima prebacili  u zatvor Sremska Mitrovica.
Vezali su nas lisicama i kada smo došli u Sremsku Mitrovicu odmah su
nas iz ćelija izvodili pet-šest puta i tukli nas po desetak policajaca,
da smo padali u nesvijest. Najviše se isticao policajac Simo iz
Požarevca.
Kasnije
su nas prebacili u jednu sobu gdje smo se našli zajedno sa zarobljenim
u Vukovaru. U sobi se nastavilo svakodnevno maltretiranje i razni
fizički radovi što je trajalo sve do razmijene u Nemetinu 14.8.1992.
godine.

---